Grzyby odgrywały ważną rolę w życiu wsi. Rozpoznawano wiele gatunków grzybów jadalnych, ale wykorzystywano również te uznawane za trujące czy mniej znane obecnie. Chociażby huba używana była jako podpałka, maślakami smarowano osie wozów, muchomory sprawdzały się idealnie na różne uciążliwe insekty.
Obecnie grzybobranie to raczej zajecie rekreacyjne, które w naszym kraju cieszy się olbrzymia popularnością.
Kto z nas chociaż raz nie wybierze się z koszykiem do lasu?
My zapraszamy Państwa do udziału w zabawie „Rodzinne grzybobranie”
Zasady zabawy są proste:
Spotykamy się 4 października o 10:00 w Muzeum Etnograficznym – przy wieży winiarskiej.
Zespoły do 4 osób dostają od nas kosz na grzyby i wyruszamy!
Szukamy grzybów z listy poniżej przez równo godzinę.
• borowik szlachetny (prawdziwek, wszystkie odmiany) (Boletus edulis);
• czubajka kania (Macrolepiota procera);
• gąska zielonka (Tricholoma equestre);
• koźlarz babka (wszystkie odmiany) (Leccinum scabrum);
• koźlarz czerwony (wszystkie odmiany) (Leccinum rufum);
• maślak ziarnisty (Suillus granulatus);
• maślak zwyczajny (Suillus luteus);
• mleczaj rydz (L. deliciosus);
• pieprznik jadalny (kurka) (Cantharellus cibarius);
• podgrzybek brunatny (Xerocomus badius).
• czubajka kania (Macrolepiota procera);
• gąska zielonka (Tricholoma equestre);
• koźlarz babka (wszystkie odmiany) (Leccinum scabrum);
• koźlarz czerwony (wszystkie odmiany) (Leccinum rufum);
• maślak ziarnisty (Suillus granulatus);
• maślak zwyczajny (Suillus luteus);
• mleczaj rydz (L. deliciosus);
• pieprznik jadalny (kurka) (Cantharellus cibarius);
• podgrzybek brunatny (Xerocomus badius).
Nagrody przewidziane są w konkurencji na najcięższy koszyk oraz największego borowika.
Szczegóły w regulaminie dostępnym na www.muzeumochla.pl
Zgłoszenia: n.dziadura@muzeumochla.pl przyjmowane do 2 października 2020.
Ilość drużyn jest ograniczona.
“Grzybów było w bród: chłopcy biorą krasnolice,
Tyle w pieśniach litewskich sławione lisice,
Co są godłem panieństwa, bo czerw ich nie zjada,
I dziwna, żaden owad na nich nie usiada.
Panienki za wysmukłym gonią borowikiem,
Którego pieśń nazywa grzybów pułkownikiem.
Wszyscy dybią na rydza; ten wzrostem skromniejszy
I mniej sławny w piosenkach, za to najsmaczniejszy,
Czy świeży, czy solony, czy jesiennej pory,
Czy zimą. Ale Wojski zbierał muchomory…”
Tyle w pieśniach litewskich sławione lisice,
Co są godłem panieństwa, bo czerw ich nie zjada,
I dziwna, żaden owad na nich nie usiada.
Panienki za wysmukłym gonią borowikiem,
Którego pieśń nazywa grzybów pułkownikiem.
Wszyscy dybią na rydza; ten wzrostem skromniejszy
I mniej sławny w piosenkach, za to najsmaczniejszy,
Czy świeży, czy solony, czy jesiennej pory,
Czy zimą. Ale Wojski zbierał muchomory…”
Pan Tadeusz, Adam Mickiewicz
