Dom jest przykładem małomiasteczkowego budownictwa drewnianego. Obiekt pochodzi z pierwszej połowy XIX wieku.
Z zewnątrz wygląda jak typowa wiejska chałupa, jego miejski charakter możemy potwierdzić wchodząc do środka. Przenosimy się w okres dwudziestolecia międzywojennego. Ściany głównej izby zdobią kwieciste tapety, podłogę wyściela niespotykany w chłopskich chałupach dywan. Meble na wysoki połysk, religijne obrazy w zdobnych ramach, pozłacany krzyż, zegar i kilka innych detali zaświadczają o bogactwie wścielili. Jednym z ostatnich była krawcowa, o czym mówi nam pracownia krawiecka zlokalizowana na wprost drzwi wejściowych. W sieni stoi drewniana lodówka, zasilana nie prądem, ale lodowymi bloczkami. Zimą wycinano z jeziora kawałki lodu, na wiosnę zakopywano je w głębokim dole następnie służyły, jako wsady do takiej lodówki. Na strychu urządzono wędzarnię połączoną z kominem.